Het is wel een enorm feest geweest. Drie dagen van hot naar haar, van links naar rechts, van eten naar dansen, en weer terug. Roerige dagen, met de mogelijkheid voor ons om eens heel diep te kijken in een echt Turks huwelijk, een huwelijk tussen twee mensen uit twee verschillende plaatsen met verschillende achtergronden, gewoontes en tradities.
Donderdagavond bleek, achteraf, een kort en informeel eten te zijn, thuis bij de bruid.
Vrijdag avond vond het weer plaats bij de bruid, begon met een veel uitgebreider eten dat even apdrupt als snel word afgebroken & onderbroken als altijd, en dat werd gevolgt door een 'informele & lokale' ceremonie waarbij er 200 buurdbewoners zich verzamelen, er handen met henna beschilderd worden en er veel gedanst werd. Terug met 6 man in 1 taxi, en ja: dat past wel :P
We hebben veel mooie, vrouwen vooral, zien dansen met verleidelijke diepe, oosterse ogen en heerlijk schuddende borsten en billen. Vooral de ogen zullen me bijbllijven en doen zwermen van 1000 & 1 nacht verhalen en vermoedens.
Op Zaterdag hebben we met de bruidegom eigenlijk de hele dag lekker relaxed kunnen praten. Het was de eerste dag dat hij echt een beetje relaxed was. Het is geweldig om zijn kant van het verhaal over de onderlingen afspraken, de verhoudingen, de achtergronden van de gasten en allerlei details over de on- & getrouwde vrouwen op het feest van Vrijdag te horen :D
's Avonds om een uur of 6 begint voor het koppel de serie van on afgebroken 'verplichtingen':
- fotoos maken
- gasten ontvangen
- vertrekken per auto [bestuurt door haar broer, en dus te laat, volgens de gom]
- groots terug komen per boot. Romanties over de rivier met een turks orkestje en dan samen dansen [dat wil ik ook!]
- 'Ja, ja, jaaaaaaaaaaaa, JA' brullen de mannen bij aankomst van het echtpaar, 'li li li li li' antwoorden de vrouwen in koor
- dansen voor de gasten, die zich enmasse aansluiten, mannen & vrouwen, jong & oud [super! iedereen danst met iedereen!]
- de eerste gang wordt geserveerd
- het officiele huwelijk wordt voltrokken, de ringen wisselen van rechts naar links
- meer 'ja, ja, jaaaaaaaaaaaa, JA' & 'li li li li li'
- dansen, meer dansen!
- meer eten!
- meer fotoos
- kadoos geven! 'Natuurlijk' horen wij bij de belangenrijke mensen en komen dus tussen de familie te staan en overhandigen samen het armbandje dat we 's middags gekocht hebben, vast gelegt op video & foto [dat gebeurt met alle sieraden en met al het geld, belangenrijk voor later..]
- meer dansen en heerlijk zwierende vrouwen, vrolijk dansende mannen en twee stuntelende nederlanders bekijken
- taart snijden
- meer kadoos ontvangen [de rest van de 400 mensen nu]
- afscheid nemen
- meer fotoos met belangenrijke mensen
- echt weggaan
- de bruid levert al haar goud in, de bruidegom wordt hard op zijn rug geslagen door zijn vrienden bij het binnengaan van de suite :P
...
Daarna begon er weer iets heel moois: de mannen en vrouwen die in het hotel verblijven, jong en oud, grijpen hun zwemkleding en duiken een uurtje in het zwembad, om af te koelen en om alles lekker rustig nog eens door te spreken: een geweldige ervaring. De oudere mensen zijn zo lief en proberen zo hard om Engels, Duits & Frans te spreken, hartverwarmend is het. Moestafa pakt zijn 'theetas' en gaat live voor zijn publiek op een campinggasstel thee & turkse koffie maken en natuulijk mag de baklava uit Gasiantep niet ontbreken :D
Twee uur later is het over: als op commando pakt iedereen tegelijk zijn spullen en gaat naar bed. Eric & ik blijven verbaast, voldaan & onderste boven van zoveel mooie momenten, achter. Om 4 uur gaan we ook naar bed en dromen onrustig. Het verwerken van zoveel indrukken, nieuwe ervaringen, prachtige intermenselijke verhoudingen en het besef dat we ons gelukkig mogen noemen om deze volstrekt unieke gebeurtenis te hebben mogen mee maken, is... speciaal.
Ik ben alles en iedereen dankbaar dat ik dit heb mogen mee maken.
Dalyan 36 50'50.97N 28 38'05.17E & Gaziantep 37 04'03.60N 37 22'39.68E
Geen opmerkingen:
Een reactie posten